Intocht Sint

Als je twee-en-een-half bent, begint het besef te groeien over ’t fenomeen van Sinterklaas. Ik haalde dan ook mijn dochter over om de intocht in ons dorp mee te maken, lekker kleinschalig, met de mogelijkheid de Sint van dichtbij te kunnen zien. Bovendien vond oma het ook gezellig en leuk om dat prachtige geloof in de Sint nog eens van zo dichtbij te kunnen zien groeien. We stonden eerste rang aan de waterkant en daar kwam de dorpsboot aangevaren.

Sinterklaas zat lekker warm, een beetje verstopt tussen zijn Pieten. Maar gelukkig kwam hij nog wat beter in beeld.

Vanaf de boot werden er pepernoten gegooid, waarvan de meesten voor de eendjes waren, maar naar de paar, die het land hadden bereikt moest uiteraard goed gezocht worden.

En daar voer de boot de bocht om op weg naar de burgemeester en het welkomstcomité.

Na de toespraak van de burgemeester en een rondje door het dorp met de auto zou de Sint aankomen bij ons Dorpshuis. Daar wachtten wij hem op. In de tussentijd hadden we Fien uit moeten leggen, waar het paard van de goedheiligman was. De boot was namelijk langs gevaren en ze vroeg meteen waar Ozosnel was. Ze had eigenlijk tot nu toe alleen maar belangstelling voor dat paard gehad. Ze had zich voorgenomen Ozosnel te gaan aaien. Wat een teleurstelling, dat er nergens een paard te bekennen was. Ook bij oma trouwens. Maar gelukkig vond Fien ook wel, dat het paard soms even moest uitrusten ergens in een stal. Toen er overal Pieten om haar heen zwierven was haar belangstelling al gauw verlegd naar pepernoten.

Waar blijft Sinterklaas nou?

De Sint stapte pal voor onze neus uit de auto.

Een auto vol pakjes, werd door de pieten leeggehaald.

Wat er verder allemaal in dat koppie rondging, zullen we nooit weten, maar daar zijn heel wat indrukken opgeslurpt vandaag. We merken het wel binnenkort.

19 gedachtes over “Intocht Sint”

  6. Sinterklaasfeest blijft een heerlijk feest, wij hebben het altijd gevierd met zijn allen, ook al hadden we er een tijdlang geen ‘gelovigen’ meer bij. Nu is het alleen nog het jongste kleinkind dat het sprookje nog gelooft maar dat zal over een paar jaar ook wel over zijn. Hoe dan ook we blijven het samen vieren met presentjes en gedichtjes.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  14. Tip voor volgend jaar, wij zorgen altijd voor een handje snoepgoed dat we stiekem in de capuchons of jaszakjes deden, jaááá wat zijn die “mik Pieten” goed hé !!!!! Helemaal vanaf de boot , of vanuit de bus of weet ik veel, zó in de capuchon gemikt.

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. Ze vonden dat altijd zó geweldig, (en ze hoefden niet spul van de grond te rapen) wat konden dié Pieten goed mikken. gaat al drie generaties mee. 😉 Ze zijn dan toch zó gespannen met hun aandacht bij wat er gebeurt dat ze er niets van merken!

        Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s