Na een jaar vol intens verdriet om het gemis van mijn lieve Sjaak, heel veel kopjes koffie alleen, heel veel nachten alleen in dat tweepersoonsbed, heel veel kranten lezend zonder erover te kunnen praten met elkaar, heel veel wandelingen in mijn eentje, kijk ik ook terug op een jaar, waarin toch ook veel bijzondere dingen zijn gebeurd.
Gek genoeg werd ik heel actief. Zo ging ik wel vier keer op vakantie.
Ik ondernam van alles, alleen, met F-maatjes, of andere vrienden en vriendinnen
Ik ontmoette allerlei nieuwe mensen, ook dorpsbewoners, waar ik eerder nog nooit een woord mee gewisseld heb.
Ik deed mee aan de kunstroute in ons dorp en stond in het jaarlijkse glossy tijdschrift van ons dorp met een fotoreportage die ik maakte over de fabricage van bonbons, waar foto’s van mij opstonden.
Ik ben een bevoordeeld mens. Ik voel me ontzettend rijk met mijn kinderen. Andere familiebanden zijn strakker aangetrokken. Mijn buren voelen als een warm bad. Ik heb het warme meeleven vanuit mijn vrienden en ook vanuit de blogwereld, als heel waardevol ervaren.
Ik had het steeds druk. Dat was mijn keuze en ik stelde mijzelf wel eens de vraag of ik op de vlucht was voor mijn verdriet. Ik concludeerde dat ik het moeilijk vond om alleen thuis te zijn, maar ik liet het verdriet echt wel toe.
Nu merk ik, dat het thuis-zijn beter gaat. Het gemis en verdriet zal er altijd zijn. Mijn buurvrouw vergeleek het met een litteken, dat af en toe open springt en zo is het. Dit is nu mijn leven. Het is wat het is, zoals ik jaren geleden al onvermoed in mijn blogtitel zette (as it is). Over het algemeen ben ik niet ontevreden met hoe het gaat. Zoveel lieve mensen om mij heen, die mij steunen en helpen. Ik red me wel, weet ik nu.
Sjannesblog 
Dat is mooi om te lezen. Ik heb vaak aan je gedacht en helemaal in deze periode. Wat doe je het goed, Jeanne!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel, Bertie. Ik volg mijn gevoel, je moet door.
LikeLike
Respect Jeanne hoe je je leven na Sjaak oppakt!
En ondanks het grote verdriet ook nog oog hebt voor de wereld en de mensen om je heen.
Je doet het fantastisch Jeanne!
LikeGeliked door 1 persoon
Goede morgen Jeanne, ik herken dat allemaal, maar toch blijft het missen en de lege plek in mijn hart bestaan. Dan zegt men vaak: ‘ Je moet verder’, maar ik antwoord dan ‘Ja maar ik wil ook wel verder’ Er is ook veel in het leven waar ik van kan genieten en dat ook doe. Gelukkig heb ik een goede band met de kinderen en kleinkinderen . In januari is het alweer acht jaar geleden dat mijn man stierf. Zesenzestig jaar is in mijn gevoel ook veel te jong om dood te gaan, maar er zijn natuurlijk velen die zelfs die leeftijd niet halen en dan mag ik blij zijn dat we toch drieënveertig jaar samen hebben gehad. Ik wens je sterkte zeker in deze tijd van het jaar wat toch in het algemeen een feestelijke tijd is.
LikeLike
Dank je wel. Ja, verdriet en genieten kan gelukkig naast elkaar bestaan. Alles is anders, maar genoeg om voor te leven. En dankbaar ben ik ook, dat ik 50 jaar zo’n mooi persoon had in mijn leven.
LikeLike
Het gemis zal er altijd zijn, maar het is wel heel positief dat je leven niet is blijven stil staan. Respect hoor 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Hi Jeanne. De liefde van je leven missen is moeilijk en zoals je schrijft het is een litteken. Maar ik heb veel respect hoe je verder gaat in het leven. De draad weer oppakken schreef je destijds en dat doe je!!
LikeGeliked door 1 persoon
Die “vlucht” is mij ook wel eens door het hoofd geschoten maar als het voor jou “goed” voelde is het oké. Is immers ook niet en mij om daarover te oordelen.
Fijn te lezen dat je je weg vond (blijft vinden) … dat kan namelijk niemand anders voor je doen.
“Volg je hart want dat klopt”
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is wat ik doe.
LikeLike
Wat een veelzeggende foto’s, Jeanne! Ga daarheen terug als de zon er schijnt, en fotografeer die plekken opnieuw. Dan klappen wij in onze handen.
En wat het ‘druk-hebben’ betreft: iemand uit onze vriendenkring zei dit jaar over zichzelf: ‘Ik heb het niet ‘druk’, ik heb het FIJN.’
Want al die dingen waarmee je het druk hebt zijn hopelijk fijne, leuke dingen. Dus, Jeanne: heb het maar zo ‘druk’ mogelijk! Heel goede feestdagen gewenst met wie jou liefhebben.
LikeLike
Dank je Henny! Je hebt gelijk, de drukte is fijn! Ook voor jullie fijne feestdagen!
LikeLike
Mooi om te lezen. Het gemis blijft altijd, dat gaat niet weg. Van verdriet slijpen de korrelige kantjes wel af, zodat er beter mee te leven valt. Maar inderdaad, soms spingt die wonde acuut open en staat het je allemaal weer levensgroot voor.
Als jij het gevoel hebt dat je goed bezig bent, doe vooral zo verder. Alleen jij weet wat goed voor je is.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi om jouw enorme verdriet deze plaats te kunnen geven temidden van een leven vol van vriendschap, warme familiebanden en bezigheden. Ik heb er de grootste bewondering voor.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb al zo vaak aan je gedacht. Wat moet het toch pijn doen. Dat je ondanks het verdriet en gemis toch de draad weet op te pakken en omgeven wordt door zoveel lieve mensen, dat is veel waard. Mijn moeder werd ook vroeg weduwe en ze zei altijd dat het gemis blijft, maar dat de intensiteit van het verdriet slijt en dat je het op je eentje leert te rooien. Dat is ook precies hoe jij het beschrijft.
LikeGeliked door 1 persoon
Vol bewondering heb ik dat allemaal met je meegemaakt en af en toe natuurlijk ook je verdriet gevoeld. Ik vind je kranig!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie blog! Blijf er wat van maken…..! Toch ook mooie donkere dagen en het nieuwe jaar gaat weer beslist nieuwe uitdagingen opleveren. Rechtop in de wind!
Mooie feestdagen….,
Huub en Marlien (Blerick)
LikeGeliked door 1 persoon
Dank jullie wel en insgelijks!
LikeLike
Fijn Jeanne🙏😘
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind het moeilijk om er wat over te vinden want ik kan er niet over oordelen. Ik vind je verhaal super om te lezen, je komt er wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Na het overlijden van Sjaak gaat jou leven door.
Je hebt het goed opgepakt, dapper van je.
Het gemis zal blijven. Hans
LikeGeliked door 1 persoon
Gek ook, dat er gewoon een jaar voorbij is. Rouwen doet iedereen op zijn of haar eigen manier, er is geen goed en slecht. Fijn dat je het kan delen. Je blog ontroert mij.
LikeGeliked door 1 persoon
Rouw heeft in iéder geval tijd nodig maar is toch ook voor iedereen anders. Aan het gemis ontkom je niet, ik schreef ooit wel eens “niets is leger dan een bed waar maar één dekbed erop”. Het echte rouwen begón bij mij pas na een jaar, de vermoeidheid van het jarenlange zorgen en de corona maatregels samen maakte dat ik niet veel kon doen maar de rust ook weldadig vond. Gelukkig heb ik dezelfde vangnetten als jij, zonder dat redden we het niet maar je leeft eigenlijk meer voor de anderen, zodat zij zich geen zorgen maken. Althans zo ervaar ik het.
LikeGeliked door 1 persoon
Je geeft me stof tot nadenken.
LikeLike
Volgens mij doe je het prima, zolang je je er zelf goed (altijd naar omstandigheden) bij voelt kan het niet verkeerd zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind je kranig, grote bewondering heb ik voor de manier waarop je het afgelopen jaar verder hebt moeten gaan zonder Sjaak.
LikeLike
Zoals altijd reageer ik een beetje laat, maar 1 ding is zeker, je bent een geweldige vriendin en ik heb heel veel respect en bewondering voor je, ook zoals je het afgelopen jaar met het grote verlies van Sjaak bent omgegaan !
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Joke, lief.
LikeLike
Wat een mooi blog, Jeanne. Het was aan mijn aandacht ontsnapt, vandaar mijn late reactie. Wat goed hoe je met je verlies bent omgegaan dit jaar.
LikeLike
Jeanne, ik heb diep respect voor je zoals jij je leven weer oppakt.
Ik wens je alle goeds.
LikeLike
Dank je wel.
LikeLike
Zo mooi om te lezen hoe je je er door heen wroet en verder gaat. Met upe en met downs. Maar ook met moed om verder te gaan en er iets van te maken. Om te leven mèt verdriet maar ook weer oog hebbend voor de mooie dingen.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi blog schreef je over het gemis van afgelopen jaar van jouw Sjaak. Ik heb grote bewondering voor je dat je zoveel onderneemt, vlucht of niet. Ik wens je sterkte met de komende feestdagen!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel.
LikeLike
In een woord : TROTS op jou
LikeGeliked door 1 persoon
Knap hoe jij hiermee omgaat, niet bij de pakken gaan neerzitten.
LikeLike
Je moet wat, hè.
LikeLike
Nou….toen mijn pa weduwnaar werd heeft hij ruim 20 jaar zitten wachten op zijn eigen einde, niets meer ondernomen of wat dan ook.
LikeLike
Tja, dat kan ook. Zo zit ik dan blijkbaar niet in elkaar.
LikeLike