Ik was blij, met het telefoontje van de brillenman, dat mijn bril klaar lag om opgehaald te worden. Fantastisch, zo supersnel, want ik begon al aardig tureluurs te worden van die computerbril, hoewel het mijn redder in nood was. We waren net aan het bedenken of en waar we zouden gaan wandelen, waarheen is eigenlijk geen vraag meer, het zelfde rondje met kleine variaties is bijna de enige mogelijkheid. Maar een bril ophalen in Purmerend kan ook te voet en dat levert dan toch weer een ander soort wandeling op. Op de dijk langs de Purmerringvaart maken we uitwaaierende bewegingen bij het passeren van wandelaars en een enkele fietser. Purmerend heeft ook een gracht, die we al wandelend eens beter konden bekijken.

De fiets/loopbrug, die ik een tijdje terug al eens in de avond op de foto zette, gingen we nu voor het eerst eens gebruiken. We wilden het Noord Hollands kanaal over om aan de andere kant ervan weer terug naar huis te lopen. Je kunt laag en hoog naar de overkant. We namen de hoge trap.

Boven heb je een mooi uitzicht, recht op de winkelstraat, waar het er aardig rustig uit ziet.

De weg langs het kanaal voert in vrij rechte lijn naar ons dorp. Onderweg nog even de eerste lammetjes gespot

en een grutto.

Om ons dorp te bereiken moeten we het kanaal weer terug over, hier geen brug maar de pont.

Er stonden twee emmertjes op de pont om te betalen, eentje voor de muntstukken, uit het andere mocht je je wisselgeld nemen. Ja corona wandelt overal met je mee, maar deze route gaf toch weer even een ander zicht op de wereld om ons heen. En daar zal de nieuwe bril ook weer toe bijdragen.