Van wandelen krijg je het warm. Het weerbericht gaf een vrij koude dag aan, maar dat nodigde ons juist uit om verder te gaan lopen op het Pieterpad. Het beloofde een bosrijke etappe te worden. Inderdaad liepen we al vrij snel buiten Schoonloo het bos in. Heel mooi en ook gevarieerd aan bomengroei.

Midden in de bossen trof je hier en daar een ven aan. De witte pluizige plant lijkt wel lichtgevend.

Het was een lange etappe met nergens horeca onderweg. Volgens ons oude routeboekje stond er een koffiekopje getekend midden in het bos. Daar stond inderdaad een boerderij annex kampeer- en groepsaccommodatie. Helaas vermeldde een papier op de poort, dat er geen koffie en thee (meer) geschonken werd. Een dikke boomstam werd onze pauzeplek. Brood en water smaakte daar ook prima.

Kilometerslang bomen wordt toch wel wat saai. Ver over de helft van de afstand van vandaag was er gelukkig nog even wat anders te zien in het bos. Daar was allereerst een open plek met op een heuvel een standbeeld ter nagedachtenis aan de maakster(s) van het Pieterpad.Mooi was ook de oude keienweg door het Sleenerzand. (l.o) De middeleeuwse Galgenberg (b) en de Celtic field (r.o) die getuigen van een historisch oud gebied. De Celtic Field is een oud akkerbouwsysteem uit de late Bronstijd en de IJzertijd tussen 1200 v Chr. en het begin van de jaartelling. Je ziet kleine vierkante akkerlandjes van zo’n 30 x 30 meter als een onregelmatig schaakbordpatroon liggen. Er werden lage wallen rondom een veldje gelegd. Zo kon men het eigen land verbouwen. Het werd ook gebruikt voor het weiden van vee en men bouwde er boerderijen.

De prehistorische grafheuvel is er een die in 1958-59 door Albert Egges van Giffen van het  Biologisch-Archeologisch Instituut  gerestaureerd is. Dit hunebed stond bekend als Papeloze kerk. Tijdens de reformatie in de 16e eeuw werden hier in het geheim hagepreken gehouden. Gereformeerde geestelijken en hun aanhangers werden in die tijd vervolgd. Een bijzondere plek in het bos.

De bezienswaardigheden leidden even af van de vermoeidheidsverschijnselen die er inmiddels na ruim 20 kilometer toch wel waren. Ons einddoel, het prachtige dorpje Sleen, bereikten we met dik 23 kilometer in de benen.